chuan girl (นี่แหละควีน)

ข้อมูลเบื้องต้น

 น้องควีนเป็นที่มีนิสัยค่อนข้างชั่วนิดๆแต่ไม่ถึงกับเลว เธอมีปัญญาที่ไม่เหมือนคนปรกติ และทำคิด ทำ หรือ พูดในสิ่งที่คนปรกติไม่ทำเหมือนกัน ฉายาที่เพื่อนๆหรือคนรอบข้างเรียกเธอนั้นคือ.... โปรดติดตามความเป็นไปของชีวิตน้องควีนบางส่วนได้ ณ บัดนี้

เนื้อเรื่อง

           

chuan girl 


 

                  ณ โรงเรียนแห่งหนึ่ง  ตอนนี้น้องควีนกำลังเรียนวิชาคอมพิวเตอร์กับเพื่อนในห้องอยู่

"ควีน! ควีน! เธอทำอะไรกับคอมเราอีกนิ" ชินจังตะโกนลั่นทั่วห้อง
"เมื่อกี่เราไปเล่นคอมเธด้วยหรอ" ควีนพูดด้วยมาวาจาแอ๊บมากๆ
"แล้วเมื่อกี่ไม่ทราบว่าหมาตัวไหนมาเล่นคอมของฉันละ" ชินจังพูด แบบว่า อิตอแหล่
"นั่นคอมชินจังหรอ เรานึกว่าคอมอิเจ" ควีนพูดแบบหลงๆลืมๆ
"เออ แล้วเธอไปทำอะไร เห็นเป็นแบบนี้" ชินพูดพร้อมมีควันออกหู
"ก็เมื่อกี่เรา นั่งเล่นยู่ดีๆ เราเห็นปุ่มนั้นสวยดีเราเลยไปกด" ควีนพูดด้วยรอยยิ้มที่แจ่มใส
"อิโง่ นั่นมันปุ่มชัดดาว เห็นไหมฉันเปิดงานไว้ ข้อมูลหายหมดเลย" ชินจังปลดปล่อยความโกรธมาอย่างเต็มที่
"เอาะหรอ" ควีนพูดออกมาแบบว่า ชั่งมันเถอะ
"อย่าไปถือมันเลย อิเชืิอนนั้นนะ เด่วงานเราช่วยทำเอง" แครอทพูดปลอบใจชินจัง
"ขอบใจนะ ฮืออออ" ชินจังพูดพร้องร้องไห้ออกมา
"เอาะเราไม่ได้เชือนซะหน่อย ก็แค่เราไม่รุ้เรื่องก็เเท่านั้นเอง"ควีนพูดออกมา
"งั้นก็ไม่รุเรื่องอย่างนี้ให้ตลอดนะ " ชินจังไม่มีอะไรจะพูกแล้ว



                  คาบคณิต วันนี้อ.บอกว่าสอบพอดี นร.เตรียมตัวกันใหญ่เลย
"อ้าวจัดห้องสอบเร็วๆจะ"อาจารย์พูด
                  พออ.แจกข้อสอบเสร็จ นร.ก็เริ่มทำข้อสอบ
"ควีน! ควีน! อีควีน! ข้อ1ตอบไร" เจพูดกระซิบกับควีน
"อะไรนะ! ข้อ1หรอ เราก็คิดไปออกที " คราวนี้ควีนพูดเสียงดังมากจน อ.ได้ยิน
"นิเธอส่งเสียงดังทำไม รู้ไหมเพื่อนต้องใช่สมาธินะ" อาจารย์พูด
                   คราวนี้ควีนทำไม่ถูกแล้ว ควีนก็เลยจะถามฟุ๊คซึ่งนั่งอยู่โต๊ะข้างๆ
"ฟุ๊ค! ฟุ๊ค! ข้อ 14 บอกหน่อย" ควีนพูด แต่ฟุคไม่หันมา ควีนเลยหยิบยางลบขว้างไปที่หัวฟุ๊ค แต่ไปถูกหัวครู
"โอ้ยใครปายางลบ" อาจารย์พูดขึ้นด้วยความโกรธ ควีนไม่รุจะทำไงชี้ไปที่ฟุ๊ค
"คนนี้ค่ะอ.หนูเห้นเค้าปายางลบ และจะลอกข้อสอบของหนูด้วยอะ" ควีนพูดออกมาด้วยความแสร่แสร้ง
"อะไรอะควีนเรานั่งทำข้อสอบอยู่ดีๆ" ฟุ๊คพูด
"เออ พอแล้ว ที่หลังเธอปภาวีอย่าทำอีก" อาจารย์พูด คราวนี้ควีนคงถามฟุ๊คไม่ได้แล้วเลยหันไปถามกิ๊ฟ
"กิ๊ฟข้อ14"ควีนพูด
" 3 " กิ๊ฟตอบกลับมา จากนั้นควีนก็ถามกิ๊ฟทุกข้อ
                 เจหันไปเห็นเข้า เจรู้สึกโกรธที่ไม่ให้ตนลอกข้อสอบด้วย
"อ.ดูกุลชาซิลอกของเพื่อนอยู่" เจพูด
"อิเจมึ่งอย่าปากมาก อ.ไม่อยู่ เห่วๆ" ควีนพูด โดยไม่รุว่าอ.อยู่ข้างหลัง
"กุลชาออกไปข้างนอกไป" อาจารย์ด่าควีน
"ไม่ค่ะก็หนูไม่ผิด ก็เค้าให้ลอกเอง หนูไม่ได้ขอซะหน่อย"
"อิบ้า อุสาให้ลอกแล้ว" กิ๊ฟโวยวาย และทั้งสองก็เถียงกันจนหมดเวลา เลยไม่ได้ทำข้อสอบให้เสร็จเลย



               ณ โรงอาหาร ควีนกับเพื่อนๆกำลังทานอาหารสุดอร่อยกันอยู่

"นินิ เมื่อวันเราเห็นสุนัขตัวนั้นน่าสงสารจัง มันโดนรถชน ไส้ทะลัก สมองแลด หัวแบะ กระจักกระจัดเต็มไปหมดเลย" ควีนเอ่ยขึ้นมากลางวงอาหาร
"แหวะ...เหว่ก....อิควีน พูดทำไมเพื่อนเค้าจะกินข้าว" เพื่อนพูดขึ้นพร้อมกัน
"ก็กินไปแล่ะ เราจาเล่าต่อนิ" ควีนพูดด้วยวาจาหน้าไม่อาย
                    เพื่อนต่างก็ยกจาน ถาด อาหาร ย้ัายไปโต๊ะอื่น ปล่อยให้ควีนพูดเพ้ออยู่คนเดียว โดยมีนร.และคนรอบข้างต่างหนีตามกันไปด้วย
"อ้าวเรื่องของเราหนุกจะตาย คนหูมีบุญเท่านี้ที่จะเข้าใจถึงเนื้อหาอันลึกซึ้ง"ควีนพูดด้วยความภาคภูมิใจ



                  ณ ห้องทดลองวิชาวิทยาศาสตร์ อ.ให้นร.ทดลองเกี่ยวกับการเกิดปฎิกิริยาเคมีกันเองก่อน พอฝนเิดินไปหยิบอุปกรณ์มา และเอามาศึกษาวิธีการทดลองกับคนในหลุ่มซึ่งมีควีนอยู่ด้วย ขณะที่เพื่อนกำลังศึกษาดู 
"เอาอันนี้เทใส่อันนี้ ไม่รุเท่าไร เ่ทหมดเลยดีกว่า อันนี้สารอะไรอะสวยดีเทลงไปเยออะๆๆเลย อันนี้เหม็นเอาไปไกลๆเลย"ควีนผสมสารมั่ว จนกระทั่งมีควันออกมา เพื่อนดมหาสาเหตุควีนก็บอกอ.วาหนูปวดท้องขอเข้าห้องน้ำแล้วควีนก็ไปไหนต่อไหนเลย บอม!!!เกิดการระเบิดขึ้นแต่ นร.ยังอยู่ครบทุกประการ อ.ด้วย 
"ใครทำเนี้ย เฮี้ยชะมัด"นร.พูดออกมา ขณะที่ควีนวิ่งไปไหนแล้วไม่รุ

 

                 รุ่งเช้าวันต่อมา ณ โรงอาหารที่เพื่อนนั่งทำ(ลอก)กาารบ้านอยู่
"กานขอลอกวิทย์ คณิต อังกฤต ภาษาไทย(ลาว) สังคม หน่อย" ควีนพูดด้วยวาจาเร่งรีบมาก
"ควีนนี้เธออยู่บ้านทำอะำไรบ้างอะ เห็นไม่ทำการบ้านซะวิชาเลย" กานพูดด้วยความสงสัยเล็กน้อย
"อ๋อ เมื่อวานเราไม่ได้กินข้าว เลยไม่มีแรงทำการบ้าน"ควีนพูด
"แล้วทำไมไม่กินข้าวอะ"กานถาม
"เราไม่หิวอะ" ควีนตอบโดยที่ขัดแย้งกับคำตอบทีี่่แล้ว
"นี่เธอไม่ได้กินข้าว เพราะไม่หิวแล้วก็ไม่ได้ทำการบ้าน งั้นหรอ เชือนอีกแล้ว เห้ย!" กานพูดด้วยความเบื่อหน่าย
"เอาะเราไม่ได้เชือนนะ แค่เราไม่หิวข้าวเท่านั้น"ควีนพูดอย่างเชือนๆ



                ณ โรงยิม ตอนั้นควีนกำลังเรียนวิชาพละอยู่อ.ให้นร.ฝึกซ้อมกันไปก่อน
"โอ้ยควีนหัวฉัน"
"เต็มหน้าเลย เล่นให้ดีๆหน่อยไม่ได้หรอ"
"โอ้ยยย ควีนหัวเธอจะทิ้มก้มฉันอยู่แล้วนิ"
"ควีน!!!! เอาบอลของเราไปทำไม"
"ควีน!! ดูสิเตะบอลฉันไปโน้นเลย"
"ควีน!! เอาบอลเรามาเล่นเร็ว ไปยืนเพ้อทำไม มาซ้อม"
                ในโรงยิมเต็มไปด้วยเสียงโวยวายของเพื่อนๆที่มีต่อควีน
"ขอโทษนะ เราไม่ได้ตั้งใจ"ควีนพูดด้วยวาจาที่ซะใจเสียจริงๆ



                 ณ ห้องเรียน ขณะนั้นเป็นคาบว่างของควีน เพื่อนๆต่างตั้งกลุ่มนินทาชาวบ้านกัน
"เฮ้ย ไอ้ตัวนั้นนะ อ้อร้อจริงนะ เราไม่ชอบเลย"เพื่อนบางคนที่อยู่ใกล้ๆ
"เธอรุจักคนนั้นไหม น่ารักที่โด"เพื่อนอีกคนนึงพูด
                 ควีนอดใจไม่ไหวเข้าไปในกลุ่ม
"นี้ๆรุจักคนนั้นไหมอะที่ ไม่มีดั้งอะ ตัวไม่ขาวมาก เตี้ยๆ เฮี้ยๆ เออคนนั้นนะเราว่าหน้าอุบาดมากเลยอะว่าไหม"ควีนเสือกเข้ามา ตอนนั้นไม่รุตัวว่าคนที่พูดถึงอยู่ในกลุ่มด้วย
"อ้าว ควีนนั่นมันเราไม่ใช่หรอ"ชินจังโวย
"จริงเอาะเราว่าเจยุ"ควีนแก้ตัว
"อิควีนว่าไรเพื่อนหลาว"เจด่ากลับมา
"หม้ายเพื่อนว่าฟุ๊คน่าลิงนุ"ควีนแก้ตัวอีก จนออกชื่อหมดทั้งกลุ่ม เพื่อนๆหันหน้ามาทางควีน พร้อมทั้งบิดเท้าบิดมือ 
"โอ้ย ช่วยด้วย!!!" ควีนตายแน่เหอะๆ



                   หลังเลิกเรียน ตอนนั้นควีนกับเพื่อนกำลังไปเรียนพิเศษ พอถึงทุกคนก็โม้กันในคาบคณิต ควีนจะหยิบยางลบที่ตก
"อุ๊ยอยู่นั้นเอง เอะแครอททำไมใส่สีส้มละ"ควีนถามด้วยเสียงดัง
"อิบ้าพูดให้ชาวบ้านเขารู้ทำไม"แครอทพูดแบบอายมาก
"เราขอโทษนะ แต่สีสดดีนะ"ควีนแก้ตัวแต่ยังไม่เิลิก
"และแล้ว ปู๊ด...."ควีนตดอออกมาด้วยเสียงดัง ตอนนั้นควีนนั่งใกล้เจ
"อะไรอะเจหน้าเกลียดจริง ตดก็เหม็น"ควีนปัดความผิดตัวเองทันที
"แล้วเพื่อนไม่ได้ตด " เจแก้ตัว
"แต่เพื่อนได้กลิ่นมาทาง มึ่งนะ"ควีนแย้งไม่หยุด
"ปู๊ด....."คราวนี้ควีนตดดังกว่าเดิมทำให้ทุกคนรู้ ตัวการที่แท้จริง
"อุ๊ย เจตดอีกแล้ว"ควีนก็ยังแก้ตัวอีก
"หรอ"เพื่อนๆต่างพูดพร้อมกัน
"จ๊ะ เราไม่ได้ตด อิอิ"ควีนพูดด้วยรอยยิ้มอันสดใส
                   

คาบคณิตครูฝึกสอนคนหนึ่ง

“เราเบื่อเรียนคณิตแล้วอะ อะไรไม่รู้ เรียนไปทำไม ไร้สาระ ครูก็น่ากลัวสอนก็ไม่รู้เรื่อง แถมยังใส่เหล็กดัดฟันมือ 2 อีก” ควีนบ่นออกมาด้วยความรำคาญทั้งๆที่ไม่รู้ว่าครูฝึกสอนอยู่ด้านหลัง

"กุลชา!!” ครูฝึกสอนพูดด้วยน้ำเสียงหนัก

“อุ้ย! อ.มาแล้ว ไปนั่งที่สิอิเจ ชวนเพื่อนนินทาครูหลาว”ควีนพูดอย่างแสแสร้งเพื่อปกปิดความผิด

“ฮือ ใครชวนทีเชือน ตั้งวงโม้ก่อนเพื่อนเลย”เจพูดด้วยความโมโห

“เชอะ ไม่อยากพูดกับคนตอแหละ ชิชะ”ควีนพูดแล้วเชิดหน้าใส่แล้วไปนั่งที่

และควีนก็ชวนเพื่อนคุยทั้งคาบ

“ดูนี้ซิปากกาเราสวย”

“เย้ เราทำได้ตั้งหนึ่งข้อเนะ”

“เฮ้อเบื่อจัง อยากให้หมดคาบเร็วๆ”

“กุลชา!!!!”อ.พูดออกมาด้วยความรำคาญที่ควีนคุยเพ้อมาก

“มาค่ะ!!!!!!” ควีนตอบอย่างมั่นใจและหนักแน่น

“นิควีนครูด่า ไม่ได้เรียกชื่อ”เพื่อนหวังดีคนหนึ่งบอก

“อ้าว!หรอ ขอโทษค่ะ” ควีนพูดด้วยความเขินอายเล็กน้อย

“ไม่มี ตรงนี้ก็ไม่มี ในนี้ก็ไม่มี โบว์ ช่วยหาหมีหน่อย หมีเราหายไปไหนไม่รู้ หมีน้อย TT โบว์เร็วเข้า” ควีนกำลังหาของรักของหวงอยู่

“แกลืมไปตั้งไหนไว้รึป่าวไอควีน แล้วเชือนได้ทีจริง” โบว์พูดด้วยความเบื่อหน่าย

“ขออนุญาตค่ะอ. ขอเวลาหน่อย พอดีว่าหมีหนูหาย เราก็เลยตามหาหมี ใครเห็นหมีหนูบ้าง ขอร้องละ หนูรักหมีหนูมาก” ควีนพูดด้วยวาจาไร้เดียงสา

“เอ่อ............กุลชา ”

“55555555 ควีน 555555 ทั้งหาทั้งเห็น” เพื่อนๆต่างหัวเราะควีนกันใหญ่

ณ งานเลี้ยงปีใหม่ ห้อง 445

“เย้ๆได้ฉลองปีใหม่กับเค้าซักที ดูซิๆ ขนมๆ KFC!!!!! หนมจีน ลูกอม ลูกโป่ง อุ้ย!!!รอไม่ไหวแล้ว”

และงานเลี้ยงก็เริ่มขึ้น โดยการฉลองจะแบ่งเป็นกลุ่มใหญ่ และแจกอ.อย่างเท่าๆกับ พอดีมีเซอร์ไพซ์นิดนึง บอกว่าจะเซอร์ไพซ์อ.ด้วยเบรน ถึงพิธีกรบอกว่า

“ค่ะวันนี้ห้องเราก็มีของขวัญจะแจกแก่อ.สุปรียาและอ.ฐาปนี ค่ะ”

“55555 แจกเลยหรอ อ้าวนั่นของขวัญออกมาเร็วเกินเซอร์ไพซ์จริงๆ” เพื่อนๆต่างหัวเราะพิธีกรแสนโก๊ะ

“อุ้ยโทษค่ะ อายจุง เอ่อ...ของขวัญมอบแด่อ.ค่ะ เฉะ(ถ่ายรูป)”

“กินละนา มั่มๆ”

“มันบด? คืออะไรอะ อยากลองกินบ้างจังเอามานี่ มันคงเหมือนเลย์บดมั้ง อิอิ” ควีนฉวยมันบดไป ทั้งในกลุ่มไม่มีใครอยากกินมันบดนั่นเลย

“อั้ม!!! แหวกกกกก เหี้ยไรว่ะเนี่ย รสชาติยังกับอวกแมว แหวก อุบาทว์แท้ ” ควีนบ่นรำพึงรำพันกับมันบดรสชาติเหมือนอวก(เราก็แดกไม่ได้ ตักคำเดียวทั้งเลย ไม่รู้ใครซื้อมา)

หลังจากนั้นก็กินกันอย่างเอร็ดอร่อย จนอิ่มเลยแหละ(ไม่ย่อยด้วยอะ หนมจีน 2 จีน ไก่KFCหลาย อืดเลย)

“อั้มๆ!! อร่อย!! อั้มๆ!!” เพื่อนคนนึงยังกินอยู่ ทั้งๆที่คนอื่นหยุดแล้ว เพราะกินช้า โดยที่ถังใส่ไทยKFCกลายมาเป็นถังใส่ขยะ ตั้งหน้าเพื่อนคนนั้น

“อิมิ้น นี่มึงกินทั้งถังเลยเออะ อ้วนเหมือนหมูแล้ว” มีเพื่อนคนหนึ่งแซว

“เออะ กูกินนิดเดียวเอง ไอนี่ไม่รู้ใครมาตั้ง ว่ากูเฉยเลย”

จากนั้นก็มีการเปิดเพลง มันส์!

“5555555555 5555 55 555 55 55 55 เห้ย!!! 555 555 555  555 5 5555 ” มีเด็กคนหนึงหัวเราะเหมือนผีเข้าสิง

“ดูนั่นซิผีเข้าแล้ว เดินว่อนไปทั่วเลย” เพื่อนคนหนึ่งนินทา

จากนั้นก็เป็นการถ่ายรูป เฉะ! เฉะ! โพสต์ท่ากันสารพัด

“ควีนมานี่หน่อย เร็วๆๆ”

“ไรหรอ เรียกอยู่ได้เอาะ”

“นี่เนะ ฉี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ อะคล้องคอให้ด้วย 5555 5555 555 ตัวปะหลาด” มีเพื่อนคนหนึ่งฉีดสเปร์ใส่ควีน ทั้งตัวเลย แถมคล้องพวงมาลับให้ด้วย

“ไม่เอาแล้ว พอ!!! พอๆ ฮือออออออ นั่นมันของที่เอามา ดันโดนของตัวเองซะงั้น ไม่ยอมๆๆๆๆๆๆ”

“โป้ง!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! โป้ง!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! โป้ง!!!!!!!!!!!!!!!” ลูกโป่งที่ตกตามพื้น มีคนไปเหยีบอย่างเมามันส์

“โอ้ย! ระเบิด!!!! ลูกทัด!!! ไฟไหม้ พอแล้ววววววววววววววววววววววว” ควีนวิ่งหนีแทบทุกซอกทุกมุมของห้อง

นับว่าเป็นวันโชคร้ายปนสนุกของควีนด้วย ติดตามตอนต่อไปของ “ควีนเชือน”



หน้าเสาธงขณะจะเข้าแถวเคารพธงชาติ

"จะสายแล้ววววววววววววว" ควีนวิ่งมาด้วยความเร็วแสง เพื่อจะให้ทันเคารพธงชาติ
"โธ่ ควีนมีซักวันไหมที่มารร.เช้าๆกับเค้าบ้างอะ" กานพูดด้วยวาจาเบื่อหน่ายผู้หญิงคนนี้มาก
"อย่าว่าเราแรงต่ะ เราน่าสงสารจะตาย ชีวิตรันทดโดนเพื่อนเรียกว่าเชือนตอลดชาติ T T  เนะๆโบว์ไปเพื่อนหาไรกินหน่อย ตั้งแต่เช้าเรายังไม่ได้กินอะไรเลย หิวจะตายอยู่แล้วเนี่ย" ควีนพูดออกมา โดยไม่ละอายปาก
"แหม่ม ยังจะแดกอะไรอีกป่านี้แล้ว เค้าเข้าแถวกันหมดแถว"โบว์พูดพราง ลากควีนไปเข้าแถวพราง พร้อมเสียงโอดโอยของควีน
"อุ้ยตรงนั้นเค้ามุงอะกันอยู่นะ คนเต็มเลย เราช๊อบ แปปนะโบว์เราอยากรู้"ต่อมอยากรู้อยากเห็นของควีนกำเริบ
"นิสัยพันนี้ประจำเลย" โบว์พูดคล้ายอยากจะปล่อยควีนไปสู่โลกใบใหม่เร็วๆ
"5555 ดั้งเราสวยพวกแกไม่มีทางเทียบฉันได้หรอก โฮ้งๆๆๆ ดั้งโด่งเป็นสันภูเขาแม่น้ำมิอาจไหลผ่าน"ชินจังผู้อวดดั้งทุกวันเป็นกิจวัตรประจำวัน
"หรอคุณเธอ ที่ว่าไม่มีทางเทียบเนี่ย ของแกหรอเปล่า ขึ้นซักนอยังไม่มีเลย อิที่ราบลุ่มแม่น้ำระหว่างคิ้วเอ้ย" แครอทเหยียบหยามชินจังด้วยความจริงที่ทุกคนยอมรับๆกันอยู่
"เอาะเขมมิมีหมี นี้ไม่ได้แล้วนะยานลูกของกาน"ชินโต้กลับไป
"เอาะอีชิน อย่าพาดพิงซิ อีกไม่กี่วันเราก็จะปล้นธนาคารได้ตังทำผมแล้ว พูดเรานะตรงเหยียดกว่าดั้ง ลุ่มๆของแกตั้งเยอะ"กานพูดด้วยความมั่นใจ
"ชินใครไม่มีหมีมิทราบ หมีฉันใหญ๊ใหญ่กว่าแกอีกยะ ฉันอุสาห์ถนอมดูแลตั้งแต่เด็กมิให้ผู้ใดทำร้าย แกมาหาว่าฉันไม่มีได้ไง....ตุ๊กตาสุดที่รัก จุ๊บๆ"แครอทพูดพร้อมเชิดใส่
"อย่ารุมด่าแต่เราชิ แหม่ได้ทีขี่หมีไล่เลยนะ นิวจ๋า............หมูกบานๆๆๆๆๆช่วยทีๆ" ชินผู้น่าสงสารขอร้องอ้อนวอนด้วยความหวังลมๆแล้งจากหมูกบาน เห้ย นิว
"เอาะอีชิน ดั้งงั้นยังเทียบไม่ได้กับหมูกเพื่อนเลย หมูกมีปริมาตรเป็นทรงชมพู่เยอะหว่าดั้งสี่เหลี่ยมผื่นผ้าก็แแล้วกัน"นิวโวยวาย
"อิชินนั่นด้ายที่กระโปรงอะ ดึงตะ เดี๋ยวมันขาดเยอะกว่านี้"กานพูดด้วยความหวังดี
"โอ๊ยด้ายแมวอะไหรเนี่ย ขาดยากซิบหาย ขวิด ฟู บาน เถิก ห้อยด้วยช่วยดึงให้ขาดหน่อย"
ระหว่างชุลมุน ควีนก็เดินมาอย่างเงียบๆหลังชินจัง
"เอะ! นี้มันด้ายอะไรอะ ยาวซะ เกะกะจริง"ควีนพูดด้วยวาจาสงสัยโง่ๆ
"ควีนมาช่วยดึงด้ายให้ขาดที"ทุกคนขอความช่วยเหลือจากควีน และทุกคนจะคิดผิด
"เอาะไอด้ายนี้ทำไมไม่ขาด"ควีนดึงมาอี ดึงๆ ควีนสาวด้ายจนยาวขึ้นเรื่อย
"ชินๆ กระโปรงแก ดูซิ"กานพูดออกมาด้วยความตกใจ
"ไรอะ ไหนๆ ว๊ายกระโปรง ไมเป็นแบบนี้ ฮืออ ควีนทำไร!!!!!!!! โอ๊ย!!!!!! อะไรเนี้ย อิควีนนนนนนนนนนนให้ให้ดึงให้ขาดไม่ใช่ ดึงให้มันยาววววววว @#$%^@#$" ชินจังโวยวายอย่างสุดกำลังปรีชา.
"โทษนะชิน ก็ไม่รู้หวอ เห็นให้ดึงๆ เรื่องง่ายทุกคนยังทำไม่ได้เลยต้องขอความช่วยเหลือจากเพื่อนไม่ใช่เออะ เราไม่ผิดนะ"ควีนกล่าวคำขอโทษด้วยจาเยาะเย้ยอย่างเห็นได้ชัด
"ไอควีนแกทำกับเราอย่างงี้ได้ไง แล้วเราจะกล้าเดินไปที่ไหนไหมนิ เอาะ! อายๆๆๆๆ โว๊ย!!!! ฮืออออออ  "
"ขอโทษจริงๆเราไม่ได้ตั้งใจแม้แต่นิดเดียวเลยนะ เซ็กซี่เลยนะแต่ว่า อะนี่เราให้ดึงของเราแทนเลย"ควีนยังไม่หยุด แถมท้าทายด้วยความกล้าหาญชาญชัย
และแล้ววันนั้นควีนก็ลารร.หลังจากเข้าแถวเสร็จ เนือ่งจากกระโปรงควีนยาวไม่ถึง 5 cm